Jeff Finlin staat al zo’n jaar of vijfentwintig in zeer hoog aanzien bij een select groepje collega’s, critici en fans. Een echte songwriter’s songwriter. Finlin heeft inmiddels een enorme reputatie opgebouwd als singer-songwriter, maar echt definitief doorbreken wil nog maar steeds niet lukken, en zal zelfs bij menig americana-liefhebber onbekend zijn. Zijn songs klinken altijd als een klok en zitten steevast origineel in elkaar zonder dat ze al te veel inspanning vergen van de luisteraar. Ook als zanger staat Finlin zijn mannetje met een mooi doorleefd, lichtbruin stemgeluid dat direct aanspreekt. Al die elementen komen ook op "Soul on the Line", zijn nieuwe, weer optimaal voor de dag.

De in Cleveland, Ohio geboren Jeff Finlin begon ooit zijn muzikale loopbaan als drummer bij diverse High School-bandjes. Na een aantal jaren in de punk-scene van Boston te hebben doorgebracht verhuisde Jeff samen met zijn goede vriend Gwil Owen naar Nashville om rockband The Thieves op te richten, die wat later het bejubelde "Seduced by Money" uitbracht, geproduceerd door Marshall Crenshaw op Capitol Records.  Daarna begon hij met het schrijven en produceren van zijn eigen werk dat wereldwijd lovend werd ontvangen. Hij heeft uitgebreid getoerd over de hele wereld en woont momenteel in het levendige muzikale gehucht Fort Collins, Colorado. Finlin’s nalatenschap gaat dus al tientallen jaren terug. In mijn geval is het twee decennia geleden dat ik zijn muziek voor het eerst hoorde. Sindsdien heb ik angstvallig en in stilte gesmeekt voor iets nieuws. Voor zo productief als Jeff is geweest in zijn carrière - 13 kritisch bejubelde platen - dacht ik eerlijk gezegd dat er nooit meer een album mijn kant op zou komen. Jeff heeft in principe om de paar jaar een album uitgebracht. De laatste, "The Guru in the Girl" (2017), was een miezerige vijf jaar geleden - een eeuwigheid lijkt het in Jeff's catalogus.

"Soul on the Line" is de allernieuwste cd waarop Jeff, wordt bijgestaan door een aantal goede bevriende muzikanten waaronder Taylor Tessler (bas), Brian Keller (accordeon) en de gitaristen Joe V. Mcmahan, Eben Grace en Eric Straumanis, en waarbij de opnames gebeurden in de Stout Studios, Fort Collins, Colorado door Darren Raddach. "Soul On the Line" beweegt zich niet ver van Jeff's gevestigde Americana trad folk-rock stijl die mooi meereist in de auto met mensen als John Hiatt, Levon Helm of Bob Dylan. Als literair meesterbrein nemen Jeff's songs ons mee op een reis door het leven vol levendige beelden. Met de eerste single, waarmee het album opent horen we : "…we walk the line, years repeating all our tears and time. Compromise our patron saint …hangin’ out with our Soul On the Line."

Door het album heen snijdt Jeff onderwerpen aan die, zoals hij zelf zegt, gaan over "...deze extreme en schrijnende tijden waarin we nu leven. Alles aan ons bestaan lijkt in de weegschaal te hangen." In het tweede nummer "Wondering What Went Wrong" overdenkt hij: "We worden allemaal moe van het wachten, het wachten op onszelf, dus dan gaan we ons vestigen, zetten onze voeten in iets anders en vragen ons dan af waarom we hier helemaal niets kunnen voelen, en we zitten hier vast aan de telefoon ...ons afvragend wat er mis is gegaan." De liedjes op dit album gaan niet over de hoop voor de toekomst. Jeff’s overpeinzingen en stem zijn die van een oude muze, moe en versleten door de beukende golven van het leven die hem zo veel van zijn grootste verhalen in zang en vers heeft ingegeven. Zijn nieuwe plaat baant zich dan ook spiritueel, emotioneel, politiek en ecologisch een weg door onze huidige tijdgeest

Finlin beschikt niet over een hoogstaande zangstem, maar in elk geval wel een stem die uitstekend in het singer-songwriter genre past. Op de cd wordt folk en country met americana afgewisseld en verveelt absoluut niet snel. Inmiddels heeft Finlin naast de 13 veelgeprezen platen ook 3 boeken met proza ​​geschreven en twee boeken geschreven over yoga en herstel. Hij is vooral bekend om zijn kenmerkende nummer "Sugar Blue", dat te zien was in de film Elizabethtown van Cameron Crowe en het wordt nu hoog tijd dat de Amerikaan eens definitief gaat doorbreken. Qua composities zit het op "Soul on the Line" prima in elkaar en dankzij zijn karakteristieke stemgeluid zorgt Finlin in elk geval voor een heel eigen sound. Jeff's wereldwijde fans zullen alvast dit album geweldig vinden en koesteren als weer een nieuw intiem hoofdstuk in de collectie van onze fascinerende artiest met de expressionistische ziel van een misplaatste beatdichter.